این امکان وجود دارد که در موقع زایمان و تولد نوزاد پارگی هایی ایجاد شود که این موضوع جزو عوارض زایمان طبیعی میباشد. پارگی ناحیه پرینه جزو این پارگی هاست که به معنای پارگی بین واژن و مقعد است که در حین زایمان به احتمال ده تا بیست درصد ممکن است اتفاق بیوفتد.
شاید در ذهن خود با سوالی همچون: آیا زایمان طبیعی هم بخیه دارد؟ برخورد کرده باشید در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا باهم به انواع پارگی های ناحیه پرینه، درمان و روش پیشگیری از آنها در موقع زایمان بپردازیم.
انواع پارگی ناحیه پرینه:
پارگی ناحیه پرینه معمولا در اولین زایمان رخ میدهد و ممکن است به صورت خراش ها و شکاف های کوچک یا پارگی عمیق در قسمت ماهیچه های پایین لگن باشد. در موقع زایمان طبیعی و وقتی که قرار است سر نوزاد خارج شود به ناحیه پرینه فشار وارد میشود و سبب کشیده شدن پوست و ماهیچه های اطراف واژن میشود.
در این مواقع این امکان وجود دارد که پزشک تصمیم بگیرد عمل اپیزیوتومی انجام دهد که برای انجام این عمل، در قسمت ناحیه پرینه برشی به وجود می آورد تا سر نوزاد راحت تر و سریع تر خارج شود اما حتی با وجود این برش باز هم خطر پارگی وجود دارد.
پارگی ناحیه پرینه به دلیل انجام زایمان طبیعی درجه های متفاوتی دارد که عبارتند از:
- پارگی درجه اول: این نوع پارگی یک پارگی کاملا سطحی است که شامل پوست ناحیه پرینه و اطراف دهانه واژن میباشد. این پارگی در بیشتر مواقع بسیار کوچک است و اصلا نیاز به بخیه ندارد یا اینکه فقط با چند بخیه خیلی زود خوب میشود و معمولا باعث ناراحتی نمیشود.
- پارگی درجه دوم: این پارگی عمیق تر میباشد و باعث میشود ماهیچه های زیری کشیده شود. این نوع پارگی به بخیه لایه به لایه نیاز پیدا میکند و در فرد سبب درد و ناراحتی میشود و حدود چند هفته زمان نیاز دارد تا بهبود یابد. بخیه هایی که برای این پارگی به کار میرود در دوران التیام جذب میشوند.
- پارگی درجه سوم و چهارم: تعداد کمی از خانم ها در موقع زایمان امکان دارد دچار پارگی پرینه ای شوند که تا قسمت رکتوم یا راست روده پیش رود. این پارگی تا ماه ها میتواند سبب ایجاد درد زیاد باشد و همچنین خطر ابتلا به بی اختیاری مدفوع را بالا ببرد.
- به این نوع پارگی ها، پارگی درجه سوم یا چهارم میگویند. پارگی درجه سوم به پارگی میگویند که در پوست پرینه، ماهیچه های پرینه و بافت واژن میباشد که تا قسمت عضله ای مقعد را پوشش میدهد و پارگی درجه چهار تا ماهیچه های اسفنکتر مقعد و بافت زیرین آن ادامه دارد.
- پارگی های دیگر: پارگی امکان دارد در دیگر بافت ها نیز به وجود آید. در بعضی از خانم ها در بالای واژن و نزدیک به مجرای ادرار پارگی رخ میدهد. به این حالت پارگی نزدیک مجرای ادرار نیز میگویند. این نوع پارگی معمولا خیلی کوچک است و نیازی به بخیه ندارد یا اینکه فقط با چند بخیه درمان میشود. به دلیل اینکه این نوع پارگی در عضله رخ نمیدهد معمولا در مدت زمان کمی درمان میشود و در مقایسه با پارگی پرینه درد کمتری به همراه دارد. اما این پارگی ممکن است در هنگام ادرار، مقداری سوزش به دنبال داشته باشد.
مطالب پیشنهادی:
–مراحل زایمان طبیعی و تولد نوزاد
چه مواردی احتمال پارگی درجه سوم یا چهارم را بالا میبرد؟
- خانم هایی که نخستین زایمان طبیعی را تجربه میکنند.
- خانم هایی که در زایمان های قبلی خود تجربه این پارگی درجه سوم و چهارم را داشته اند.
- خانم هایی که در موقع زایمانشان برای خروج سر نوزاد از وسایل کمکی استفاده کرده اند به ویژه اگر فورسپس انجام گرفته باشد.
- خانم هایی که در زایمان های قبلی خود عمل اپیزیوتومی انجام داده اند.
- مادرانی که نوزادشان درشت تر از حالت عادی میباشد.
- خانم هایی که نوزادشان در حالت خلفی قرار گرفته است.
- مادرانی که در حین زایمان فشار طولانی و زیاد وارد می کنند.
- خانم هایی که فاصله دهانه واژن تا مقعد آنها کوتاه تر از حالت عادی است.
چگونه پارگی زایمان را درمان کنیم؟
اگر در موقع زایمان مادر دچار پارگی شود یا عمل اپیزیوتومی انجام دهد، آن قسمت به بخیه نیاز پیدا میکند. برای انجام بخیه ابتدا پزشک با استفاده از تزریق داروی بی حسی قسمت های مورد نظر را بی حس میکند و بعد از آن با توجه به میزان پارگی، بخیه را انجام میدهد. بعد از انجام بخیه به مدت دوازده ساعت در محل بخیه یخ بگذارید. اگر پارگی زیاد باشد احتمالا درد بیشتری را به دنبال خواهد داشت که در این صورت ممکن است پزشک داروهای مسکن تجویز نماید.
ممکن است مادر به خاطر این پارگی ها حدودا سه ماه یا بیشتر احساس ناراحتی کند.در ادامه به نکاتی در مورد پارگی های درجه سوم و چهارم میپردازیم:
- مادر ممکن است در موقع ادرار یا مدفوع درد احساس کند. در این مواقع بهتر است از پزشک بخواهید تا نرم کننده مدفوع برایتان تجویز نماید.
- اگر نیاز به دفع داشتید اصلا خود را نگه ندارید و به دستشویی بروید چون ممکن است با اینکار به یبوست مبتلا شوید.
- تا موقعی که پزشک اجازه نداده است از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.
- اصلا از شیاف برای مقعد خود استفاده نکنید.
خیلی عالیی و روان 🙂
خیلی ممنون از متن خوبتون