آیا بارداری زوج های مینور امکان پذیر است؟ +شرایط و راهکارها

کم خونی مینور یا تالاسمی مینور، نوعی از کم خونی است که به دلیل کمبود پروتیین هموگلوبین در خون ایجاد می شود. هموگلوبین مسئولیت حمل اکسیژن در خون را به عهده دارد و نبود و کمبود آن، بدن فرد را با مشکلاتی مانند خستگی، رنگ پریدگی، بیحالی و خواب آلودگی روبرو خواهد کرد. ابتلا به تالاسمی مینور باعث ساخته شدن گلبولهای قرمز کوچکتر از اندازه معمول می شود. این اختلالات در فاکتورهای ژنتیکی ثبت شده و این نوع از کم خونی به صورت ارثی و ژنتیکی از والدین به فرزندان منتقل می شود.

مینور، برخلاف انواع دیگر کم خونی، با مصرف آهن درمان نمی شود. چرا که اساسا، منشاء این نوع کم خونی، فقر آهن نیست.

در بررسی های ژنتیکی مشخص شده که اگر پدر و مادر، هردو مبتلا به کم خونی یا تالاسمی مینور باشند، فرزند آنها مبتلا به نوع پیشرفته این بیماری، یعنی تالاسمی ماژور خواهد شد. به همین دلیل انجام آزمایشها و غربالگری های مربوط به تالاسمی پیش از ازدواج و بچه دار شدن ضروری است.

افراد مبتلا به مینور می توانند مانند سایر افراد عادی زندگی کنند و در ظاهر و فعالیت ها هیچ تفاوتی با دیگران ندارند. و تنها باید مکملهای حاوی فولیک اسید مصرف کنند.

تنها نکته مهم درخصوص تالاسمی مینور ازدواج و فرزندآوری این افراد است که با تدابیرپزشکی و انجام آزمایشهای پیش از ازدواج، می توان این مورد را مدیریت کرده و از تولد کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور که بیماری سخت و دردناکی است، جلوگیری کرد.

مطالب پیشنهادی:

–زایمان طبیعی یا سزارین
–آیا میتوان در بارداری روزه گرفت؟+ نکات

بارداری زوجهای مینور

اگر یکی از زوجین به مینومبتلا به کم خونی مینور باشند، مانعی برای بارداری وجود ندارد. آنها می توانند به راحتی و با مصرف مکملهای تجویز شده توسط پزشک باردار شوند. به احتمال زیاد مینور به فرزند منتقل خواهد شد اما کم خونی مینور غالبا بدون علامت است و باعث اختلال در سلامتی و زندگی عادی فرد نمی شود.

اگر هم مرد و هم زن مبتلا به تالاسمی مینور باشند، احتمال انتقال بیماری به فرزند و همچنین ابتلای نوزاد به نوع پیشرفته تر تالاسمی که تالاسمی ماژور است، بیشتر می شود. بنابراین بارداری آنها شرایط متفاوتی دارد که در ادامه بررسی خواهد شد.

چقدر احتمال دارد که از زن و مرد مبتلا به مینور، فرزند مبتلا به ماژور متولد شود؟

در بارداری زوجهایی که هر دو مبتلا به تالاسمی مینور هستند، 25 درصد احتمال تولد نوزاد مبتلا به ماژور وجود دارد. 25 درصد احتمال تولد نوزاد سالم و 50 درصد احتمال تولد نوزاد مبتلا به مینور.

با اینکه در ظاهر شانس به دنیا آوردن کودک مبتلا به ماژور کمتر است اما باید توجه داشت که 25 درصد نیز، درصد کمی نیست و اقدام بارداری و مدت بارداری باید تماما تحت نظر پزشک متخصص صورت بگیرد. در طول بارداری و در سه ماهه نخست آزمایشهای پیشرفته ای صورت می گیرد و در صورت تشخیص بیماری تالاسمی ماژور در جنین، والدین قدرت تصمیم گیری خواهند داشت و می توانند مجوز قانونی و شرعی سقط جنین را دریافت کنند.

آزمایشهای تشخیص ابتلا به تالاسمی در جنین

• نمونه برداری پرزهای جفتی و آزمایش DNA. این آزمایش معمولا در هفته یازدهم تا چهاردهم بارداری انجام می شود.
• امینیوسنتز. این آزمایش نمونه برداری از مایع اطراف جنین است و در هفته پانزدهم بارداری انجام می شود.
• آزمایش نمونه خون گرفته شده از بند ناف جنین. این آزمایش از هفته بیست و یک تا بیست و هشت بارداری امکان پذیر است.

بارداری و زایمان زنان مبتلا به تالاسمی مینور

زنان مبتلا به تالاسمی مینور در طول بارداری باید تحت نظر پزشک باشند و آزمایشهای دوره ای منظم بررسی سطح آهن و فاکتورهای خونی دیگر را انجام دهند. به جهت پیشگیری از نقص در لوله های عصبی و برای تضمین سلامت جنین مصرف روزانه و با دوز مشخص اسید فولیک برای این افراد ضروری است. میزان کمخونی این افراد در طول بارداری بخاطر رشد و تغذیه جنین افزایش خواهد یافت و ضروری است که با مصرف مکمل های تجویز شده در پزشک، عوارض نام برده برای مادر و جنین به حداقل برسد.

پزشک متخصص و مراقب فرد مبتلا به ماژور باید آمادگی کامل برای انجام زایمان در هر لحظه را داشته باشد . در برخی مواقع احتمال زایمان زودرس وجود دارد و در برخی مواقع، امکان زایمان طبیعی وجود نداشته و نوزاد باید به روش سزارین متولد شود.