مراحل رشد استخوان جنین به چه صورت است؟

استخوان نقش بسیار مهمی در بدن دارد و سبب نگهداری عضلات و بافت های بدن میشود. همچنین استخوان نقش موثری در حفظ تعادل و حفاظت بدن دارد.

اگر جزو افراد کنجکاوی هستید که میخواهید بدانید مراحل رشد استخوان ها از زمان تولد تا سن بلوغ به چه صورت است در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا اطلاعات لازم در این باره را در اختیارتان قرار دهیم.

اولین استخوان جنین چیست؟

زمانی که جنین در رحم مادر است، بدن او تازه در حال شکل گیری است و به همین منظور غضروف تولید میکند. غضروف یک نوع بافت است که به اندازه استخوان سخت نیست و دارای انعطاف پذیری بیشتری است به طوری که میتوان گفت فعال تر از استخوان است. غضروف یک ماده مهم و عالی برای قالب گیری بدن میباشد به ویژه برای قسمت های ظریف تر مثل گوش و بینی.

در روزهای ابتدایی بارداری طرح کلی استخوان کودک بر اساس ژن های متفاوت مشخص میشود. در هفته هفتم از بارداری یک نقشه از اسکلت جنین شما مشخص میشود.

اکثر استخوان ها از غضروف آغاز میشوند، غضروف یک بافت انعطاف پذیر است که در آخر به استخوان تبدیل میشود. افراد بزرگسال کمی غضروف را در مفصل های خود حفظ میکنند.

استخوان های پهن مثل: ترقوه، جمجمه، و یکسری از استخوان های صورت و قسمت هایی از لگن از غلاف های نازکی به اسم غشا تشکیل شده اند.

همه استخوان ها در طی روند استخوان سازی به صورتی مشابه رشد خواهند کرد. در هفته دهم از بارداری بافت استخوانی به صورت غشا یا غضروف شروع به شکل گیری میکند. به مرور زمان موادی که در بدن شما وجود دارد مانند کلسیم، مواد معدنی و فسفات به بافت ها افزوده خواهند شد و سبب سخت شدن آن ها میشوند.

مطالب پیشنهادی:

–همه چیز درباره استخوان بندی جنین + نکات کلیدی

رشد استخوان ها ازاوایل دوران جنینی تا اواخر سن بلوغ:

بخش زیادی از غضروف ها در دوران جنینی طی فرآیندی که به آن استخوانی شدن میگویند به استخوان تبدیل میشوند. وقتی که فرآیند استخوانی شدن انجام میشود، غضروف (غضروف فاقد مواد معدنی و املاح است) کلسیمی شدن را آغاز میکند به این صورت که لایه هایی که از فسفات و املاح کلسیم تشکیل شده اند بر روی سلول های غضروفی جمع میشوند. املاح معدنی اطراف سلول های غضروفی را فرا میگیرند و آنها را میکشند. در نتیجه یکسری حفره های کوچک در غضروف ها در حال تبدیل به استخوان به جا میماند که در این حفره ها رگ های خونی ظریفی رشد خواهند کرد.

سلول های تخصصی به اسم استئوبلاست از راه این رگ های خونی به داخل استخوان های درحال تکامل میروند و این سلول ها سبب تولید ماده ای میشوند که دارای رشته های کلاژن است. سلول های گفته شده در تجمع کلسیم نقش بسزایی دارند به صورتی که املاح کلسیم در این ماده رشته ای کلاژن رسوب میکنند.

بعد از مدتی، استئوبلاست ها نیز جزوی از همان مخلوط میشوند و تبدیل به استئوسیت ( سلول هایی هستن که فعالیت کمتری دارند) میشوند. استئوسیت ها همان استئوبلاست های بازنشسته میباشند که فعالیت اندکی دارند و از رگ های خونی دور نمیشوند. این استئوسیت ها در تشکیل چارچوب متخلل اسخوان اسفنجی نقش مهمی ایفا میکنند. استخوان اسفنجی اصلا نرم نیست اما مقطع آن مثل اسفنج است.

فضای داخل آن سبب پخش شدن فشار های خارجی در همه استخوان میشود که این فضا دارای مغز استخوان نیز هست. در همه قسمت های کلسیمی شده استخوان یکسری مجراهای کوچک به اسم کانالیکول موجود است که سبب منتقل شدن مواد مغذی، دی اکسید کربن و مواد زاید، اکسیژن میشود.

استئوبلاست ها قبل از اینکه به استئوسیت تبدیل شوند ، کورتیکال یا استخوان قشری را نیز تولید میکنند. به منظور درک این موضوع، آجرکاری را در نظر بگیرید که در یک حفره به اندازه یک انسان داخل سازه خودش گرفتار شده است. کارگر بعد از به وجود آوردن یک غلاف سخت (استخوان قشری) خودش همان حفره را پر میکند. داخل آجر هوا راه پیدا میکند و آجرکار از بین میرود.

در استخوان، این قسمت از کار را سلول هایی به اسم استئوکلاست ها انجام میدهند و به داخل قسمت کلسیمی شده غضروف میروند و میانه تنه استخوان را میخورند تا جا برای تشکیل مغز استخوانی به وجود آید.

این کار استئوکلاست ها به وسیله خوردن و هضم ماده زمینه ای استخوان به کمک آنزیم های هیدرولیزکننده و اسید ها انجام میشود. پس استئوبلاست ها استخوان قشری را تشکیل میدهند و درون آن میروند و با گذشت زمان از بین میروند و از باقی مانده هایشان ماده ای متخلل داخل آن باقی میماند.